Cote d'Opale

België op 18 juli verlaten en Frankrijk binnen gefietst. Geheel nieuw terrein voor ons. Gelukkig zijn de Fransen behulpzaam en geduldig, want ons schoolfrans is niet altijd even duidelijk. Inmiddels hebben we heel wat meer lef en komen we overal samen uit. Het Franse leven staat ons wel aan, alleen aan de warmte moeten we nog wennen. Het eerste stuk langs de Cote d' Opale was nog vlak, maar bij Cap Blanc Nez en Gris Nez ging het al lekker op en neer. Bij Ault werden we verrast op hoge witte kliffen, die ook een stuk zuid-westelijker er nog zeer indrukwekkend uitzien. Hebben in le Treport tegenover de poissonnerie municipal heerlijk cassoulet fruits de mer en moules gegeten. Smullen! Zijn vandaag na enkele stevige klimmen, in de volle zon, aangekomen vlakbij Dieppe. Veel vochtverlies onderweg, maar dat weten we prima aan te vullen met liters water, grote flessen bier en natuurlijk le vin. 
De Fransman en zijn wifi moet dit stukje eigenlijk heten. Overal waar je iets wilt, behalve in restaurant of op terras, moet je langs een lange lijst administratie. Met dank aan de grote kleine man, die we al van verre op een hoge paal vlak voor Boulogne zagen staan. Bureaucratie ook bij le wifi op bv de vvv. En in 15 minuten zendtijd doe je niet zo veel of le wifi is dan wel free maar de verbinding zozo lala. We leren elke dag bij.
Niet alleen Bonaparte herinnert ons aan de krijgstijd, vooral bij Calais zijn nog enorme bunkerbetonbouwwerken te zien en zo nu en dan stuiten we op een cimetiere britannique uit WO-I
Afgezien van de krijtrotsen is het landschap hier nog niet zo specta. Een enkele lil (lijnen in landschap) en verder veel aandacht voor architectuur. We hebben ook onze eerste oudespoorlijnfietspad ontdekt. 45 km nog wel maar helaas haaks op onze route.
Vandaag rustdag met rondje Dieppe.