Vers l'Ouest

Bretagne zijn we nu langzaamaan binnengefietst en er zijn ons al enkele fraaie kustpanoramas voorgeschoteld. Punt is echter dat het volgen van de waterlijn gepaard gaat met erg veel op en neer. Dat wil zeggen de kloven die in honderden eeuwen hier zijn uitgeschuurd en allemaal naar zee leiden moeten worden gekruist. Een snelle afdaling gevolgd door een langzame, vaak steile klim. Dit, en de vele auto's, noopt ons tot het nemen van een route meer door het binnenland waar de kloven minder diep of geheel afwezig zijn. Nadeel is dan weer dat we weinig van de kust zien. Navigatietechnisch komt er dus nog een derde dimensie bij. Kun je in Nederland alleen maar rechtdoor, rechtsaf of naar links, hier in Frankrijk moet je erg goed op de kaart kijken om de ergste hoogteverschillen te vermijden.
Wat dus ook ernstig te vermijden is op de fiets zijn de doorgaande wegen. Geel en rood op onze kaarten. Bijna 100 % van de Franse automobilisten weet de zwaar bepakte fietser op een veilige afstand in te halen maar er zijn horken bij die je doodleuk met 60 passeren met nog net een velletje luchtpostpapier ertussen . En regelrecht eikels die na een claxonsignaal verwachten dat je de berm in duikt, die durven blijkbaar de middenstreep niet over.
Qua weer valt het ons erg mee. Door de noord tot noordwestelijke stroming waar we al een tijdje in zitten kunnen we zelfs midden overdag lekker doorfietsen. En die verhalen van tot 's avonds laat lekker met een flesje wijn bij de tent, nou mooi niet hoor. Ja, met dikke trui en lange broek aan. Dit zijn temperaturen die wij vorig jaar op de Orkneys ook tegenkwamen!
We moeten binnenkort ook onze eerste Obelixstenen zien, ze maken er hier opvallend weinig reclame voor. Er zijn hier genoeg bureaux d' Information Touristique maar die zijn erg op hun eigen plekje geconcentreerd, wat er over de gemeentegrens gebeurt weten ze niets van.
We komen soms verrassend mooie chapelles tegen. De kapel van de weduwen bijvoorbeeld. De ingang geheel behangen met houten beschilderde borden, soms versierd met bloemenkransen of borduurwerk, voor zeelieden die zijn verdwenen in zee bij Islande of Jersey.
Ook de Bretonse keuken heeft weer verrassingen in petto. Kouign Amann en Far Bretonne zijn erg lekker. De galettes en crêpes gaan er trouwens ook goed in. De Kig ha Farz moeten we nog ervaren. De kilo's vliegen er zo dus nog niet af, ondanks al het werk op de pedalen!
2CV - R4 : 15 - 19